خیلی سخته که بخوای گل یه گلخونه بشی
خیلی سخته که بخوای پیر یه میخونه بشی
خیلی وقته که دیگه صدای بارون نمیاد
آره دیگه اون روزای رفته نمیاد
دلم داره میمیره تو غربت تنهائی
زود بیا،کجاموندی؟نکنه توهم تنهائی؟
من دیگه خسته شدم از همه چی تو زندگی
پرنده ای بی بال و پرم تو آسمون زندگی
خیلی سخته که بخوام همش بگم نه نمیشه
من هنوز دوسش دارم، نه، فراموش نمیشه
خیلی سخته که همه مدام نیشم بزنند
دیوونه دیدی؟بیمعرفت گذاشت و رفت
خیلی سخته باورش زود بیا طاقت دوری ندارم
دل من اسیرته من راه برگشت ندارم